นิทานอาเซียน ประเทศมาเลเซีย เรื่องล

นิทานอาเซียน ประเทศมาเลเซีย เรื่องลูกกระจงน้อยกับจระเข้
นานมาแล้ว มีจระเข้ร้ายตัวหนึ่งอาศัยอยู่กับฝูงที่แม่น้ำกว้างใหญ่ เจ้าจระเข้ร้ายคอยจ้องจับกินลูกกระจงน้อยตัวหนึ่งมานานแล้วแต่ก็จับไม่ได้สักที เพราะเจ้าลูกกระจงตัวงนี้ฉลาดเฉลียวอย่าบอกใคร
วันหนึ่ง ลูกกระจงอยากข้ามแม่น้ำไปหากินหญ้าและผลไม้อีกฝั่งแม่น้ำ แต่ไม่รู้ว่าจะผ่านเจ้าจระเข้ร้ายไปได้อย่างไร เจ้าลูกกระจงพยายามครุ่นคิดอย่างหนักจนคิดแผนดีๆขึ้นได้
เจ้าลูกกระจงจึงเดินไปที่แม่น้ำแล้วตะโกนเรียกจระเข้ร้ายเสียงดังลั่น เจ้าจระเข้ก็รีบโผล่พรวดขึ้นมาทันที “เจ้าลูกกระจง เจ้าเรียกข้างั้นเหรอ ไม่กลัวข้าลากเจ้าไปกินรึไง” ลูกกระจงน้อยแสร้งทำเป็นกลัวตัวสั่น และบอกด้วยเสียงอันสั่นเครือว่า ได้รับคำสั่งจากพระราชา ให้มานับจำนวนจระเข้ในแม่น้ำใหญ่ เพื่อเชิญไปงานเลี้ยงค่ำนี้
“บอกให้เพื่อนๆของเจ้าลอยตัวขึ้นมาเรียงกันเป็นแถวยาวไปจนถึงฝั่งโน้นสิ ข้าจะได้นับจำนวนง่าย ๆ แล้วท่านก็อย่าคิดกินข้าล่ะ ไม่งั้นพวกท่านอดไปงานเลี้ยงแน่” เจ้าจระเข้ร้ายหลงเชื่ออุบายของลูกกระจง จึงรีบดำน้ำลงไปบอกพวกพ้อง ชั่วพริบตาฝูงจระเข้ก็ขึ้นมาเรียงตัวเป็นแถวทอดยาวไปถึงอีกฝั่งหนึ่ง
เจ้าลูกกระจงกระโดดไปบนหัวของจระเข้ร้ายและเพื่อนๆจระเข้ของมันทีละตัว ๆ พร้อมกับตะโกนนับจำนวนเสียงดัง จนกระทั่งข้ามขึ้นอีกฝั่งได้สำเร็จ เมื่อทุกอย่างสำเร็จตามแผน เจ้าลูกกระจงก็หันมาหัวเราะยั่วเย้าจระเข้ร้าย “ขอบใจนะ ลุงจระเข้ ที่ช่วยเป็นธุระทำสะพานให้ข้าข้ามแม่น้ำได้สบายๆ แถมยังไม่ต้องถูกกินอีกด้วย”
จระเข้ร้ายรู้ตัวว่าถูกหลอกก็หน้าเสีย เพื่อนๆจระเข้ต่างรุมต่อว่ามัน ด้วยความโกรธแค้น และพากันตำหนิที่เจ้าจระเข้ร้ายทำให้พวกมันต้องเสียหน้า จากวันนั้นจระเข้ร้ายก็ถูกเพื่อน ๆ เฉยเมยกับมันไปพักใหญ่ทีเดียว

Keputusan (Itali) 1:

นิทานอาเซียน ประเทศมาเลเซีย เรื่องลูกกระจงน้อยกับจระเข้นานมาแล้ว มีจระเข้ร้ายตัวหนึ่งอาศัยอยู่กับฝูงที่แม่น้ํากว้างใหญ่ เจ้าจระเข้ร้ายคอยจ้องจับกินลูกกระจงน้อยตัวหนึ่งมานานแล้วแต่ก็จับไม่ได้สักที เพราะเจ้าลูกกระจงตัวงนี้ฉลาดเฉลียวอย่าบอกใคร วันหนึ่ง ลูกกระจงอยากข้ามแม่น้ําไปหากินหญ้าและผลไม้อีกฝั่งแม่น้ํา แต่ไม่รู้ว่าจะผ่านเจ้าจระเข้ร้ายไปได้อย่างไร เจ้าลูกกระจงพยายามครุ่นคิดอย่างหนักจนคิดแผนดีๆขึ้นได้ เจ้าลูกกระจงจึงเดินไปที่แม่น้ําแล้วตะโกนเรียกจระเข้ร้ายเสียงดังลั่น เจ้าจระเข้ก็รีบโผล่พรวดขึ้นมาทันที "เจ้าลูกกระจง เจ้าเรียกข้างั้นเหรอ ไม่กลัวข้าลากเจ้าไปกินรึไง" ลูกกระจงน้อยแสร้งทําเป็นกลัวตัวสั่น และบอกด้วยเสียงอันสั่นเครือว่า ได้รับคําสั่งจากพระราชา ให้มานับจํานวนจระเข้ในแม่น้ําใหญ่ เพื่อเชิญไปงานเลี้ยงค่ํานี้ "บอกให้เพื่อนๆของเจ้าลอยตัวขึ้นมาเรียงกันเป็นแถวยาวไปจนถึงฝั่งโน้นสิ ข้าจะได้นับจํานวนง่าย ๆ แล้วท่านก็อย่าคิดกินข้าล่ะ ไม่งั้นพวกท่านอดไปงานเลี้ยงแน่" เจ้าจระเข้ร้ายหลงเชื่ออุบายของลูกกระจง จึงรีบดําน้ําลงไปบอกพวกพ้อง ชั่วพริบตาฝูงจระเข้ก็ขึ้นมาเรียงตัวเป็นแถวทอดยาวไปถึงอีกฝั่งหนึ่ง เจ้าลูกกระจงกระโดดไปบนหัวของจระเข้ร้ายและเพื่อนๆจระเข้ของมันทีละตัว ๆ พร้อมกับตะโกนนับจํานวนเสียงดัง จนกระทั่งข้ามขึ้นอีกฝั่งได้สําเร็จ เมื่อทุกอย่างสําเร็จตามแผน เจ้าลูกกระจงก็หันมาหัวเราะยั่วเย้าจระเข้ร้าย "ขอบใจนะ ลุงจระเข้ ที่ช่วยเป็นธุระทําสะพานให้ข้าข้ามแม่น้ําได้สบายๆ แถมยังไม่ต้องถูกกินอีกด้วย" จระเข้ร้ายรู้ตัวว่าถูกหลอกก็หน้าเสีย เพื่อนๆจระเข้ต่างรุมต่อว่ามัน ด้วยความโกรธแค้น และพากันตําหนิที่เจ้าจระเข้ร้ายทําให้พวกมันต้องเสียหน้า จากวันนั้นจระเข้ร้ายก็ถูกเพื่อน ๆ เฉยเมยกับมันไปพักใหญ่ทีเดียว

Keputusan (Itali) 2:

นิทาน อาเซียน ประเทศ มาเลเซีย "ลูก กระจง เจ้า เจ้า เรียก ข้า งั้น เห รอ ไม่ กลัว ข้า ลาก เจ้า ไป กิน รึ ไง " บอก ด้วย เสียง และ อัน สั่น เครือ ว่า ได้ รับคำ สั่ง จาก พระ ราชา ให้ มา นับ จำนวน จระเข้ ใน แม่น้ำ ใหญ่ จะ ได้ นับ ข้า จำนวน ง่าย ๆ แล้ว ท่าน ก็ อย่า คิด กิน ข้า ล่ะ ไม่ งั้น พวก ท่าน อด ไป งาน เลี้ยง แน่ " จึง รีบ ดำ น้ำลง ไป บอก พวกพ้อง พร้อม กับ ตะโกน ๆ นับ จำนวน เสียง ดัง จนกระทั่ง ข้าม ขึ้น อีก ฝั่ง ได้ สำเร็จ เมื่อ ทุก อย่าง สำเร็จ ตาม แผน "ขอบใจ นะ ลุง จระเข้ ๆ จระเข้ ต่าง เพื่อน รุม ต่อ ว่า มัน ด้วย ความ โกรธ แค้น วัน นั้น จระเข้ จาก ร้าย ก็ ถูก เพื่อน ๆ เฉยเมย กับ มัน ไป พัก ใหญ่ ทีเดียว